سلام
از یادداشت قبل تا این یادداشت، شونصد روز میگذره!
خوب تابستونه و سفر و کارهای متنوع و اینا!
ولی دیگه از این به بعد میخوایم زود به زود آپ کنیم و احتمالا چند روز دیگه خبرهای خوشی هم براتون داشته باشیم.
و اما...

چند روز پیش که آن لاین بودم یکی از خانمهای خبرنگار که اتفاقا وبلاگ فعالی هم تو پارسی بلاگ داره پی ام داد:
- سلام خسته نباشی
- سلام ممنون شما هم:)
- میگم میذاشتی جوهر مطلبم خشک بشه! بعد!:))))))
- منظورت چیه؟
- همین که مطلبم رو برای پارسی نامه انتخاب کردی رو میگم!
- جدن؟ مطلبت انتخاب شده؟ چه خوب:)
- آره چند دقیقه پیش بود که ارسالش کرده بودم. الان ایمیلی  اومده که توش نوشته مطلبم انتخاب شده.
- به به :)
- مگه تو مطالب رو انتخاب نمیکنی؟ مگه تو ایمیل ندادی؟
- نه عزیزم! پارسی نامه چندتا دبیر داره که از فعال ها و خوش قلم ها و با سابقه های پارسی بلاگ هستن. مطالب به صورت اتوماتیک برای دبیرها نمایش داده میشه. ترتیبش هم با توجه به تاریخ و زمان ارسال هست. روزانه بالای هزار مطلب ارسال میشه به پارسی بلاگ که دوستان دبیر همه رو بررسی میکنن و اونهایی که تولیدی و مفید باشن انتخاب میکنن و تو پارسی نامه لینک میکنن. اون ایمیلی هم که برات اومده به صورت اتوماتیک ارسال میشه. همون ایمیلی که تو وبلاگ گذاشتین:)
-آها! پس تو انتخاب نمیکنی!
- همیشه نه. بیشتر انتخاب ها رو بررسی میکنم. با دوستان دبیر ارتباط دارم و نکاتی رو باهم بررسی میکنیم. برای مطالب انتخاب شده بیشتر وقت ها کامنت میذارم تا ارتباطشون با مجله بیشتر بشه و... البته گاهی که ببینم تعداد نوشته های بررسی نشده زیاده منم یه کمکی میکنم.
- پس اینطور. مطلب من رو کی انتخاب کرده؟
- وقتی تو پارسی نامه روی لینک مطلبت موس رو نگهداری مینویسه که کدوم یک از دبیرا انتخابش کردن.
- از طرف من بهشون خسته نباشی بگو که مطلبم رو داغ داغ بررسی کردن:)
- باشه حتما:)
- موفق باشی